mgr Oktawia Ewa Braniewicz

Dziekan ds. studiów anglojęzycznych

Oktawia Ewa Braniewicz wykładowczyni Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Sekretarz Centrum Studiów Migracyjnych UŁ i współpracowniczka Komitetu Badań nad Migracjami PAN - Sekcji badań nad imigracją do Polski. Ukończyła prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, jest także absolwentką International Busieness and Trade oraz Szkoły Bioetyki i Bioprawa. Doktorantka w Katedrze Prawa Międzynarodowego i Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Stały Mediator Sądowy przy Sądzie Okręgowym w Łodzi. 

Uczestniczka ponad 70 konferencji naukowych na szczeblu ogólnopolskim i międzynarodowym, autorka licznych publikacji  z zakresu Praw Człowieka, prawa międzynarodowego, politologii oraz stosunków międzynarodowych.
Zwolenniczka pracy zespołowej. Jest przekonana o tym, że sukces nie wynika z mocy pojedynczej jednostki, ale z silnej i zgranej grupy. Najwięcej satysfakcji czerpie z pracy i zadowolenia studentów oraz inspirowania ich do poszukiwania własnej ścieżki rozwoju.

W swojej pracy doceniam… różnorodność wyzwań i doświadczeń. Dzięki wykładaniu mogę wciąż poszerzać swoje horyzonty, spotykać ludzi z całego świata oraz rozwijać pasje moich studentów. To właśnie zadowolenie studentów jest tym, co mnie motywuje!

Studenci uczą mnie... że każdy ma inną perspektywę. Jeden problem prawny możemy rozpatrywać wielopłaszczyznowo. Studenci dociekają, szukają nowych dróg, trzeba stworzyć im przestrzeń do dialogu. Dzięki moim studentom patrzę na wiele spraw zupełnie inaczej niż do tej pory.

Kreatywność oznacza… odwagę i wiarę w swoje marzenia. Człowiek kreatywny nie przyjmuje zastanej rzeczywistość, a wpływa na nią. Korzysta ze wszystkich narzędzi, które ma w rękach i zmienia świat.

Przyszłość nauczania to… umiejętne łączenie zajęć w klasycznej formie z trybem e-learningowym. Przyszłość to budowanie świadomych relacji ze studentami.

Najlepiej… czuję się blisko natury. Morze, las, powiew wiatru. Naprawdę, niewiele potrzeba do szczęścia.